Τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικούς τρόπους. Η κλινική εικόνα εξαρτάται άμεσα από τη θέση της εστίας. Μερικές φορές τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν σημεία που, με την πρώτη ματιά, δεν έχουν καμία σχέση με τη νόσο (για παράδειγμα, διαταραχές του αναπαραγωγικού συστήματος). Και σε ορισμένες περιπτώσεις - να έχετε συμπτώματα παρόμοια με άλλες παθολογίες του μυοσκελετικού συστήματος, γεγονός που περιπλέκει τη διάγνωση και οδηγεί σε εσφαλμένη διάγνωση με τον διορισμό λανθασμένης θεραπείας.
Κύρια χαρακτηριστικά
Μιλώντας για τα συμπτώματα που είναι χαρακτηριστικά της οστεοχονδρωσίας, είναι απαραίτητο πρώτα απ 'όλα να πούμε για το σύνδρομο πόνου. Εμφανίζεται στις αυχενικές, θωρακικές ή οσφυϊκές περιοχές. Ο λόγος για την εμφάνισή του είναι η αύξηση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης, λόγω της οποίας υπάρχει παραβίαση των μαλακών ιστών, των νευρικών ινών και των αιμοφόρων αγγείων που βρίσκονται κοντά στην παθολογική εστία. Αυτό προκαλεί πόνο στην περιοχή της πλάτης. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Αυξημένος πόνος παρατηρείται στα στάδια 3 και 4, όταν υπάρχει ενεργή ανάπτυξη οστικών διεργασιών (οστεόφυτα), τα οποία, θεωρητικά, θα πρέπει να υποστηρίζουν τη σπονδυλική στήλη. Αλλά, όπως δείχνει η πρακτική, τις περισσότερες φορές τα οστεόφυτα προκαλούν πρόσθετο τραύμα στις ρίζες των νεύρων και στα αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που προκαλεί αυξημένο πόνο.
στατικό σύνδρομο
Αυτό το σύμπτωμα χαρακτηρίζεται από μια αλλαγή στο σχήμα των σπονδύλων, η οποία οδηγεί σε παραβίαση της στάσης του σώματος και στην ανάπτυξη ασθενειών όπως:
- σκολίωση (παραμόρφωση τριών επιπέδων της σπονδυλικής στήλης).
- κύφωση (καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης στο οβελιαίο επίπεδο, που κατευθύνεται προς τα πίσω από μια διόγκωση).
- λόρδωση (κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης, διόγκωση προς τα εμπρός).
Εκτός από τις εξωτερικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη, το στατικό σύνδρομο μπορεί να εκδηλωθεί με περιορισμένη κινητικότητα στις αρθρώσεις, κατά την οποία ένα άτομο δεν μπορεί να γυρίσει το κεφάλι του ή να ισιώσει πλήρως την πλάτη του (συνεχώς σκύβει και το ίσιωμα του προκαλεί έντονο πόνο).
νευρολογικό σύνδρομο
Εμφανίζεται σε φόντο βλάβης του νευρικού ιστού. Χαρακτηρίζεται από μείωση της ευαισθησίας του δέρματος στην περιοχή της παθολογικής εστίας και μείωση της δύναμης των μυϊκών συσπάσεων, η οποία τελικά οδηγεί σε εξασθενημένες κινήσεις των άκρων.
Η κύρια εκδήλωση του νευρολογικού συνδρόμου είναι ο πόνος, ο οποίος εμφανίζεται σε φόντο συμπίεσης και ερεθισμού των ριζών της σπονδυλικής στήλης. Στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας, ο πόνος είναι εντοπισμένος, δηλαδή γίνεται αισθητός μόνο στην παθολογική εστία. Στη συνέχεια νευρώνεται - δίνει σε άλλα μέρη του σώματος. Ταυτόχρονα, δεν αισθάνονται μόνο ένα επώδυνο σύνδρομο και μείωση της ευαισθησίας, αλλά και μυρμήγκιασμα, μούδιασμα, εξογκώματα χήνας.
Με την οστεοχονδρωσία, σπάνια παρατηρούνται εξασθενημένες κινητικές λειτουργίες. Ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης της νόσου, μπορεί να εκδηλωθούν ως πάρεση (μερική διαταραχή των κινητικών λειτουργιών) ή παράλυση (πλήρης απώλεια κινητικών ικανοτήτων).
Αγγειακό σύνδρομο
Η εμφάνιση του αγγειακού συνδρόμου προκαλείται από διάφορους λόγους:
- Με φόντο τη συμπίεση των αρτηριών και των φλεβών από παραμορφωμένους σπονδύλους και οστεόφυτα. Τις περισσότερες φορές, αυτό το φαινόμενο παρατηρείται στην αυχενική μορφή της οστεοχόνδρωσης, καθώς μεγάλα αγγεία διέρχονται από τις οπές των σπονδύλων σε αυτήν την περιοχή, παρέχοντας παροχή αίματος στον εγκέφαλο. Και όταν πιέζονται, η εγκεφαλική κυκλοφορία διαταράσσεται, οδηγώντας στην ανάπτυξη ανεπάρκειας οξυγόνου. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως ζάλη, πονοκέφαλοι, ναυτία, έμετος, μειωμένη συγκέντρωση μνήμης και προσοχής, αυξημένη ευερεθιστότητα κ. λπ.
- Ως αποτέλεσμα αλλαγών στον τόνο του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει αύξηση. Αυτό συμβαίνει λόγω ερεθισμού του νευρικού πλέγματος, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Συνέπεια αυτού είναι ένας παρατεταμένος σπασμός των περιφερικών αγγείων, η χρόνια ισχαιμία των εσωτερικών οργάνων, που συνοδεύεται από ανεπάρκεια οξυγόνου. Όλα αυτά προκαλούν την εμφάνιση διαφόρων συμπτωμάτων που, με την πρώτη ματιά, δεν σχετίζονται μεταξύ τους: ναυτία, πόνος, αδυναμία, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους κ. λπ.
Τροφικό σύνδρομο
Σε πολλούς ασθενείς με οστεοχονδρωσία, εμφανίζονται τροφικά έλκη στο σώμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας υπάρχει παραβίαση της διατροφής των ιστών. Και εάν, παράλληλα με αυτό, παρατηρείται η επίδραση αγγειακών και νευρολογικών παραγόντων, τότε αρχίζουν να εμφανίζονται ελαττώματα με τη μορφή ελκών στο δέρμα.
Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς ποια σημεία πρέπει να εμφανιστούν στην οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης, καθώς εξαρτώνται επίσης από τη θέση της παθολογικής διαδικασίας. Επομένως, είναι αδύνατο να γίνει διάγνωση με βάση μόνο τα παραπάνω συμπτώματα.
Συμπτώματα από τη σπονδυλική στήλη
Αυχένιος
Το κύριο σημάδι της ανάπτυξης της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι ένας πονοκέφαλος που δεν υποχωρεί μετά τη λήψη αντισπασμωδικών ή παυσίπονων φαρμάκων. Τις περισσότερες φορές, ξεκινά με την ινιακή περιοχή και στη συνέχεια αρχίζει να εξαπλώνεται στους κροτάφους.
Σπουδαίος!Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κεφαλαλγίας σε αυτή τη νόσο είναι η έντασή της μετά από παρατεταμένη παραμονή σε αναγκαστική θέση (κάθισμα, ύπνος κ. λπ. ).
Συχνά, οι ασθενείς με αυχενική οστεοχονδρωσία, εκτός από πονοκεφάλους, παραπονιούνται για δυσφορία και μειωμένη ευαισθησία στην περιοχή της ωμικής ζώνης και των χεριών. Και σε σοβαρές περιπτώσεις της νόσου, μπορεί να εμφανιστεί πάρεση ή παράλυση των άνω άκρων.
Δεδομένου ότι με την αυχενική οστεοχονδρωσία η διαδικασία της ροής του αίματος σε διάφορα μέρη του εγκεφάλου διαταράσσεται, ο ασθενής μπορεί επίσης να διαταραχθεί από:
- Η περιοδική ζάλη, το αίσθημα ναυτίας, η εμφάνιση εμβοών συνδέονται με μείωση της ροής του αίματος στον κοχλία και τα ημικυκλικά κανάλια.
- Μειωμένη οπτική οξύτητα, εμφάνιση «χήνας» μπροστά στα μάτια. Η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων προκαλείται από υποσιτισμό της οπτικής συσκευής.
- Απώλεια συνείδησης. Τις περισσότερες φορές, αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι, λόγω αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία, βιώνουν ήδη πείνα με οξυγόνο, καθώς οι αρτηρίες υφίστανται αθηροσκληρωτικές διεργασίες. Και με την ανάπτυξη της οστεοχόνδρωσης, προστίθεται και παραβίαση της εγκεφαλικής κυκλοφορίας, η οποία μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πλήρη διακοπή της διατροφής ορισμένων τμημάτων του εγκεφάλου και απώλεια συνείδησης.
Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι διαφορετικά και μπορούν να συμπληρωθούν από την περιοδική εμφάνιση λόξυγγα, αίσθημα έλλειψης αέρα, δύσπνοια, αίσθημα φόβου θανάτου. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις όπου υπάρχει ερεθισμός του φρενικού νεύρου, το οποίο αποτελεί τμήμα του αυχενικού πλέγματος και εμπλέκεται στη ρύθμιση του βάθους και της συχνότητας της αναπνοής.
Ανάλογα με το στάδιο της νόσου, εξαρτάται ποιες στατικές εκδηλώσεις θα παρατηρηθούν στον ασθενή. Αλλά τις περισσότερες φορές γίνονται αισθητές με τη μορφή υπεξαρθρώσεων στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και περιορισμούς κινητικότητας στον αυχένα.
.jpg)
θωρακινός
Όπως δείχνουν οι στατιστικές, η οστεοχόνδρωση σπάνια επηρεάζει τη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, είναι αυτός που έχει μια πιο ευέλικτη συμπτωματολογία. Οδυνηρές αισθήσεις με αυτό μπορεί να εμφανιστούν ήδη στα αρχικά στάδια ανάπτυξης. Επιπλέον, εντοπίζονται κυρίως στη μεσοπλεύρια περιοχή και στη ζώνη των ωμοπλάτων, μπορούν να χορηγηθούν στην άνω κοιλιακή χώρα.
Πολύ συχνά, με τη θωρακική οστεοχονδρωσία, ένα άτομο αναπτύσσει συμπτώματα που υποδηλώνουν την ανάπτυξη άλλων παθολογιών, για παράδειγμα:
- κυνάγχη;
- χολοκυστίτιδα?
- κολικός του εντέρου ή του νεφρού.
Επιπλέον, με αυτή την ασθένεια, μπορεί να εμφανιστούν σπλαχνικά σημεία, μεταξύ των οποίων είναι:
- παραβίαση της πράξης της κατάποσης, αίσθημα κώματος στο λαιμό, βήχας (εκδηλώνεται με αλλαγές στο ανώτερο τμήμα της θωρακικής περιοχής).
- γαστραλγία, που μοιάζει με συμπτώματα γαστρίτιδας και πεπτικού έλκους, καρδαλγία, που μοιάζει με σημεία αρρυθμίας και υπέρτασης (παρατηρήθηκε με αλλαγές στο μεσαίο τμήμα της θωρακικής περιοχής).
- παραβίαση της εντερικής κινητικότητας, εμφάνιση πόνου στην κοιλιά, παρόμοιο με τη σκωληκοειδίτιδα (σημειώνεται με αλλαγές στο κατώτερο τμήμα της θωρακικής περιοχής).
Οσφυϊκή περιοχή
Όταν η οστεοχόνδρωση επηρεάζει την οσφυοϊερή περιοχή, τα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι διαφορετικά. Συχνά εκδηλώνεται με τη μορφή πόνου, ο οποίος εντοπίζεται στην οσφυϊκή περιοχή. Μπορεί να δώσει στα πόδια και στο περίνεο. Το σύνδρομο πόνου μπορεί να συμπληρωθεί με μούδιασμα και λεύκανση του δέρματος των κάτω άκρων.
Με την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία, σημειώνονται τα ακόλουθα συμπτώματα:
- Εάν επηρεαστούν ευαίσθητες ρίζες, σημειώνεται έντονος πόνος. Ίσως ακόμη και ένα αίσθημα πόνου στην πλάτη μετά από σωματική άσκηση. Επιπλέον, μπορεί να είναι ακόμη και ασήμαντο και οι οδυνηρές αισθήσεις είναι απλά αφόρητες.
- Όταν οι κινητικές ίνες είναι κατεστραμμένες, εκτός από πόνο, οι ασθενείς έχουν πάρεση ή παράλυση των κάτω άκρων.
- Λόγω του γεγονότος ότι με την οσφυϊκή οστεοχονδρωσία αυξάνεται ο συμπαθητικός τόνος του νευρικού συστήματος και η παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος των οργάνων του ουρογεννητικού συστήματος, μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα με τη στύση και την ούρηση.
Και αν μιλάμε εν συντομία για τις κλινικές εκδηλώσεις αυτής της ασθένειας, τότε θα πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα σημεία:
- πόνος στον κόκκυγα, τον ιερό οστό, τη μέση, το περίνεο, τα πόδια.
- μυϊκοί σπασμοί που εμφανίζονται στους μηρούς, τους γλουτούς, τις γάμπες.
- πυροβολισμός στα πόδια?
- μούδιασμα των άκρων?
- μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων.
- επιδείνωση των παθολογιών του ουρογεννητικού συστήματος.
Συμπτώματα περιπλανώμενης οστεοχονδρωσίας
Αυτός ο όρος αναφέρεται στην οστεοχόνδρωση, η οποία επηρεάζει πολλά μέρη της σπονδυλικής στήλης ταυτόχρονα, για παράδειγμα, αυχενικό και θωρακικό. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος του ασθενούς μπορεί να εντοπιστεί είτε σε μια περιοχή, μετακινούμενος ομαλά σε μια άλλη, είτε ταυτόχρονα σε 2 περιοχές. Ταυτόχρονα, μπορεί να παρουσιάσει παραβιάσεις του καρδιαγγειακού συστήματος - αυξημένο καρδιακό ρυθμό, αυξημένη αρτηριακή πίεση, ισχαιμία, αρρυθμία κ. λπ.
Χονδρωσία και οστεοχονδρωσία: ποια είναι η διαφορά;
Στην ιατρική, υπάρχει επίσης κάτι όπως η χονδρωσία. Πολλοί άνθρωποι εσφαλμένα υποθέτουν ότι αυτό είναι το ίδιο με την οστεοχονδρωσία. Αλλά δεν είναι. Από το ίδιο το όνομα (χόνδρο - χόνδρος) προκύπτει ότι μιλάμε για ασθένεια χόνδρου.
Η δομή των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι πολύ περίπλοκη. Περιβάλλεται από έναν ινώδη δακτύλιο, ο οποίος αποτελείται από ίνες κολλαγόνου στενά αλληλένδετες. Ο δίσκος διαχωρίζεται από τους σπονδύλους με λεπτό υαλώδη χόνδρο.
Αυτός ο χόνδρος είναι που παρέχει επαρκή ευελιξία στη σπονδυλική στήλη και εκτελεί λειτουργίες απορρόφησης κραδασμών. Η θρέψη τους παρέχεται από την υαλώδη πλάκα, μέσω της οποίας οι απαραίτητες ουσίες περνούν απευθείας στο κέντρο του δίσκου.
Το αίμα προέρχεται από τα σώματα της σπονδυλικής στήλης. Σε περίπτωση μεταβολικών διαταραχών, ο υαλώδης χόνδρος και οι ίνες κολλαγόνου αρχίζουν να αντικαθίστανται σταδιακά από ινώδη ιστό. Υπάρχει ασβεστοποίηση και οστεοποίηση των πλακών που γειτνιάζουν με τους σπονδύλους. Και οι ίδιοι οι δίσκοι αλλάζουν τη θέση τους - το ύψος τους μειώνεται αισθητά.
Με την οστεοχόνδρωση, οι οστικές δομές της σπονδυλικής στήλης επηρεάζονται άμεσα. Παραμορφώνονται, μειώνεται η πυκνότητά τους, αλλάζει η θέση τους, γεγονός που οδηγεί σε καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και παραβίαση της κινητικότητάς της. Ωστόσο, όπως δείχνει η πρακτική, η χονδρωσία είναι η κύρια αιτία ανάπτυξης της οστεοχόνδρωσης. Ως εκ τούτου, η χονδρωσία συχνά γίνεται αντιληπτή ως το αρχικό στάδιο της οστεοχόνδρωσης.
Ένα άτομο μπορεί να μην αισθάνεται συμπτώματα χονδρωσίας. Μπορεί να ανιχνευθεί μόνο με ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Όμως η οστεοχονδρωσία εκδηλώνεται με ένα έντονο σύμπτωμα - πόνο, που γίνεται πολύ πιο δυνατό καθώς η νόσος εξελίσσεται.
Σε κάθε περίπτωση, εάν παρουσιαστεί ενόχληση ή πόνος στην περιοχή της πλάτης, δεν πρέπει να κάνετε αυτοδιάγνωση. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να κάνει μια ακριβή διάγνωση μετά από ενδελεχή εξέταση του ασθενούς και μελέτη του ιστορικού του.